Odwołanie pracownika od zwolnienia dyscyplinarnego

Zgodnie z art. 52 Kodeksu pracy, pracodawca może rozwiązać umowę bez wypowiedzenia tylko w trzech wypadkach:
– gdy pracownik dopuścił się ciężkiego naruszenia podstawowych obowiązków pracowniczych,
– popełnienie przez zatrudnionego przestępstwa, które uniemożliwia dalszą pracę na jego stanowisku,
– zawiniona przez pracownika utrata uprawnień koniecznych do wykonywania pracy.

Przyczyna powinna być określona konkretnie i opisana precyzyjnie.

Pracodawca może wręczyć pracownikowi oświadczenie o wypowiedzeniu umowy bez zachowania okresu wypowiedzenia nie później niż w ciągu miesiąca od momentu, gdy dowiedział się o przewinach zatrudnionego.

Uwaga – termin do złożenia odwołania jest bardzo krótki.
W przypadku rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia (zwolnienie dyscyplinarne), pracownik ma 14 dni od dnia doręczenia zawiadomienia o rozwiązaniu umowy o pracę na złożenie odwołania do sądu pracy. Upływ wskazanego terminu i nie złożenie w tym czasie odwołania spowoduje, że sąd roszczenie pracownika oddali.

Jednakże, jeżeli pracownik bez własnej winy, nie złożył odwołania we wskazanym powyżej terminie, sąd może przywrócić pracownikowi, na jego wniosek, termin do złożenia odwołania. Uwaga – 7 dni na złożenie wniosku.

Podstawową linią obrony pracownika najczęściej jest to, że nie zawsze naruszenie obowiązków można zakwalifikować jako ciężkie, uprawniające pracodawcę do natychmiastowego zwolnienia. Ponadto można kwestionować podstawę zwolnienia, że jest ona nie precyzyjna i nie jasna.

control-427510_1280

Pracownik może żądać przywrócenia do pracy bądź odszkodowania. Sąd pracy nie jest związany żądaniem pracownika i samodzielnie dokonuje oceny, które roszczenie jest w danej sprawie bardziej uzasadnione. Sąd nie uwzględni żądania pracownika o przywrócenie do pracy, jeżeli ustali, że jest to niemożliwe lub niecelowe. W przypadku, gdy sąd dojdzie do przekonania, że dalsze wykonywanie pracy jest niemożliwe lub niecelowe, może orzec o odszkodowaniu.
W przypadku pracownika, który był zatrudniony na umowę o pracę na czas określony lub na czas wykonywania określonej pracy, nie przysługuje mu roszczenie o przywrócenie do pracy, a jedynie odszkodowanie, jeżeli upłynął już termin, do którego umowa miała trwać, lub gdy przywrócenie do pracy byłoby niewskazane ze względu na krótki okres, jaki pozostał do upływu tego terminu.

Wysokość odszkodowania za niesłuszne zwolnienie dyscyplinarne zależna jest rodzaju umowy o pracę jaka była zawarta ze zwolnionym pracownikiem. Jeżeli pracownik był zatrudniony na czas nieokreślony przysługuje mu odszkodowanie w wysokości wynagrodzenia za okres wypowiedzenia, natomiast jeżeli z pracownikiem była zawarta umowa na czas określony albo na czas wykonywania określonej pracy, odszkodowanie przysługuje w wysokości wynagrodzenia za czas, do którego umowa miała trwać, nie więcej jednak niż za 3 miesiące.

Oprócz przywróceniem do pracy bądź odszkodowania, pracownikowi przysługuje również wynagrodzenie za czas pozostawania bez pracy. Wskazane uprawnienie jest jednakże uzależnione od powodzenia pierwotnego powództwa, co oznacza, że tylko w razie uwzględnienia żądania przywrócenia do pracy pracownikowi przysługuje wynagrodzenie za czas pozostawania bez pracy, nie więcej jednak niż za dwa miesiące, a gdy okres wypowiedzenia wynosił trzy miesiące – nie więcej niż za jeden miesiąc.

Odszkodowanie, jak i roszczenie o wynagrodzenie za czas pozostawania bez pracy, przysługuje pracownikowi niezależnie od tego, czy poniósł on z tego tytułu jakąkolwiek szkodę. Wskazane świadczenia będą zatem przysługiwać pracownikowi nawet wówczas, gdy pracownik wkrótce po zwolnieniu podjął zatrudnienie u innego pracodawcy, nawet na lepiej płatnym stanowisku.

Pracownik, który został przywrócony do pracy na mocy orzeczenia sądu ma obowiązek stawić się do pracy w terminie 7 dni od dnia uprawomocnienia się orzeczenia sądu w tym zakresie. Nie zgłoszenie gotowości niezwłocznego podjęcia pracy we wskazanym terminie skutkować może odmową pracodawcy ponownego zatrudnienia pracownika, chyba że przekroczenie terminu nastąpiło z przyczyn niezależnych od pracownika.
Natomiast orzeczenie o odszkodowaniu staje się wykonalne po jego uprawomocnieniu. Pracodawca zobowiązany będzie do wypłaty zasądzonej kwoty.

Radca prawny
Alicja Kaszta
tel.: 608 436 324

Czytaj więcej

Przestępstwo stalkingu

Art. 190a Kodeks karny

§ 1. Kto przez uporczywe nękanie innej osoby lub osoby jej najbliższej wzbudza u niej uzasadnione okolicznościami poczucie zagrożenia lub istotnie narusza jej prywatność, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.
§ 2. Tej samej karze podlega, kto, podszywając się pod inną osobę, wykorzystuje jej wizerunek lub inne jej dane osobowe w celu wyrządzenia jej szkody majątkowej lub osobistej.
§ 3. Jeżeli następstwem czynu określonego w § 1 lub 2 jest targnięcie się pokrzywdzonego na własne życie, sprawca
podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10.
§ 4. Ściganie przestępstwa określonego w § 1 lub 2 następuje na wniosek pokrzywdzonego.

Stalking to uporczywe nękanie emocjonalne, obsesyjna fascynacja. Stalking przede wszystkim jest wielokrotną, powtarzającą się próbą nawiązania kontaktu z ofiarą w sposób bezpośredni lub za pomocą telefonu czy Internetu.

Nękanie musi wywrzeć skutek w postaci poczucia uzasadnionego zagrożenia u ofiary, to znaczy takiego, które w odczuciu ofiary jest uznawane za realne – groźby możliwe do spełnienia.

Przestępstwo stalkingu może przybrać dwa rodzaje:

1/ Uporczywe nękanie

– np. bardzo częste telefony, maile, smsy, listy anonimowe,
– nachodzenie w domu, 'wystawanie’ pod domem, w miejscu pracy itp.,
– nachodzenie rodziny ofiary,
– śledzenie,
– pozostawianie prezentów,
– grożenie próbą samobójczą

2/ Kradzież tożsamości

-czyli wykorzystywanie wizerunku przez podszycie się pod ofiarę (np. umieszczanie na profilu społecznościowym ofiary nieprawdziwych treści);
– użycie wizerunku ofiary na własnym portalu społecznościowym i 'podszywanie’ się pod nią,
– może przybierać także formę zamawiania na koszt ofiar różnych niechcianych towarów i usług, dokonywane albo w celu złośliwego dokuczenia, albo dyskredytacji.

girl-1245713_1280

Przestępstwo tzw. stalkingu występuje najczęściej w kontekście rodzinnym i partnerskim. Może ono również wystąpić w środowisku pracy czy stosunkach sąsiedzkich.

Aby dane zachowanie mogło być uznane za stalking, nie wymaga się aby zachowanie stalkera niosło ze sobą element agresji. Bez znaczenia pozostaje również fakt czy sprawca kieruje się żywionym do pokrzywdzonego uczuciem miłości, nienawiści, złośliwością czy chęcią zemsty. Decydujące znaczenie dla bytu przestępstwa stalkingu będzie subiektywne odczucie zagrożonego i uporczywość działania sprawcy.

Zachowanie stalkera musi więc być: świadome, celowe, złośliwe, uporczywe – długotrwałe i intensywne (jednak prawo nie określa dokładnie ile to czasu i jaka jest wymagana intensywność działań).

W jaki sposób bronić się przed stalkingiem?

– Wyraź swój sprzeciw w stosunku do osoby nękającej. Pokaż, że nie życzysz sobie żadnych kontaktów z jej strony,
– Nie odpisuj na wiadomości, nie odbieraj telefonu,
– Zbieraj dowody. Zachowaj wszelki wiadomości sms, e-mial, wiadomości wysyłanych za pomocą portali społecznościowych, nagrywaj rozmowy, zbieraj listy, mów o całym zajściu świadkom,
– O każdym incydencie powiadamiaj policję,
– Skorzystaj z pomocy radcy prawnego,
– Złóż zawiadomienie o możliwości popełnienia przestępstwa

Przestępstwo nękania jest ścigane na wniosek pokrzywdzonego, co oznacza, że do wszczęcia postępowania konieczne będzie zawiadomienie organów ścigania przez osobę pokrzywdzoną. Skazując za przestępstwo stalkingu sąd może nałożyć na stalkera zakaz zbliżania się, zakaz kontaktu czy przebywania w bezpośrednim otoczeniu pokrzywdzonego.

Jeżeli osoba nękająca rozpowszechnia informacje nieprawdzie, naruszające dobre imię ofiary, wizerunek czy dopuszcza się naruszenia tajemnicy korespondencji, można wystąpić na drogę postępowania cywilnego z żądaniem zaniechania powyższych działań. Dobra osobiste człowieka pozostają pod szczególna ochroną prawa cywilnego.

Radca prawny
Alicja Kaszta
tel.: 608 436 324

Czytaj więcej