Sukcesja jednoosobowych działalności gospodarczych. Miało być tak pięknie, ale…

Zgodnie z raportem NIK z dnia 2 sierpnia 2018 r., liczba przedsiębiorców w Polsce (podatników podatku dochodowego od osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą i podatku dochodowego osób prawnych) wzrosła o 2,9 proc. z 3,5 mln w 2015 r. do 3,6 mln w 2017 r. (dane z Izb Administracji Skarbowej).

Istniejący w Polsce system dziedziczenia w tym zakresie jest bardzo przestarzały. Opiera się na regulacjach, które powstały w latach 60-tych. Ich celem nie było zapewnienie jakiejkolwiek ciągłości funkcjonowania działalności gospodarczej osoby fizycznej, prowadzonej w tamtych latach w bardzo ograniczonym zakresie.

W obowiązującym dotychczas stanie prawnym (do czasu wejścia w życie ustawy o zarządzie sukcesyjnym przedsiębiorstwem osoby fizycznej), wraz ze śmiercią przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną prowadzącą działalność zarejestrowaną w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej (CEIDG), kończy się byt prawny przedsiębiorstwa, a spadkobiercy nabywają uprawnienia do składników majątkowych przedsiębiorstwa. Wynika to z faktu, że przedsiębiorstwo osoby fizycznej jest zawsze nierozerwalnie związane z osobą zmarłego. Dlatego też po śmierci przedsiębiorcy (osoby fizycznej) zbywalne składniki materialne i niematerialne o charakterze majątkowym podlegają nabyciu wyłącznie w stosunkowo długim i uciążliwym postępowaniu spadkowym. Mogą potem być wykorzystane do prowadzenia działalności gospodarczej w przypadku jej podjęcia przez następcę prawnego na własny rachunek, bądź wniesienia do istniejącej lub tworzonej nowej spółki prawa handlowego. Przenoszony jest zatem wyłącznie majątek, bez praw i obowiązków o charakterze majątkowym lub niemajątkowym, związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą. W takim stanie prawnym, spadkobiercy osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą nie mogą więc w sposób automatyczny kontynuować działalności gospodarczej prowadzonej przez spadkodawcę. Co wiąże się z szeregiem niedogodności: likwidacją marki, wygaśnięciem koncesji, problemami z zachowaniem ciągłości zobowiązań.

Ewentualne wznowienie działalności przez następcę prawnego zmarłego przedsiębiorcy wymagało w pierwszej kolejności uregulowania spraw spadkowych oraz rozliczenia się z fiskusem na dzień śmierci przedsiębiorcy. Dopiero po załatwieniu tych dwóch kluczowych aspektów można było dokonać rejestracji nowej działalności, pozyskać (najczęściej) na nowo pracowników, kooperantów i klientów, a także wystąpić o konieczne pozwolenia i zgody organów administracji publicznej.

Uchwalona przez Sejm RP 5 lipca 2018 r. ustawa o zarządzie sukcesyjnym przedsiębiorstwem osoby fizycznej rozwiązuje wiele problemów związanych ze śmiercią przedsiębiorcy i umożliwia zachowanie ciągłości prowadzenia działalności gospodarczej w formie „przedsiębiorstwa w spadku” przez określony w ustawie okres (nie dłużej niż dwa lata), niezbędny do zakończenia postępowania spadkowego. Przyjęte w ustawie rozwiązania umożliwiają uregulowanie spraw spadkowych oraz rozliczeń z fiskusem bez konieczności „wygaszania” działalności przedsiębiorstwa.

W nowej regulacji,  niestety brakuje jednak rozwiązań pozwalających przekazać przedsiębiorstwo zmarłego jego spadkobiercy, co powoduje, że w dalszym ciągu niezbędne będzie rozpoczęcie działalności gospodarczej na własny rachunek w okresie do 2 lat od śmierci przedsiębiorcy. Nowe regulacje pomijają także problemy wynikające ze śmierci małżonka przedsiębiorcy, jeśli oboje mieli wspólność majątkową.

Nie przewidziano rozwiązań pozwalających przekazać przedsiębiorstwo zmarłego (rozumiane jako zorganizowany zespół składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej) jego następcom prawnym. W dalszym ciągu niezbędne będzie rozpoczęcie działalności gospodarczej na własny rachunek. Zdaniem NIK, powinny istnieć rozwiązania umożliwiające następcom prawnym bezpośrednie przejęcie przedsiębiorstwa  zmarłego;

Nowe regulacje pomijają też zupełnie problemy wynikające ze śmierci małżonka przedsiębiorcy prowadzącego działalność gospodarczą, jeżeli pomiędzy małżonkami istniał ustrój wspólności majątkowej.

Wprowadzany ustawą obowiązek zapłaty podatku od spadków i darowizn w sytuacji zaprzestania przez nabywcę własności przedsiębiorstwa działalności gospodarczej przed upływem dwóch lat od jego nabycia, może istotnie ograniczyć korzystanie z przewidzianych tą ustawą instrumentów przez osoby potencjalnie zainteresowane kontynuowaniem działalności po śmierci przedsiębiorcy, zwłaszcza w przypadku osób z najbliższej rodziny zmarłego.

Podsumowując, nowe regulacje rozwiązują część problemów związanych z sukcesją jednoosobowej działalności gospodarczej. Niestety nadal nie ma regulacji pozwalającej na całkowitą i nieograniczoną w czasie sukcesję przedsiębiorstwa przez następców prawnych. Na podstawie nowej regulacji, następcy prawni uzyskają jedynie 2-letni okres kontynuacji przedsiębiorstwa celem dokończenia  postępowania spadkowego i przeniesienia mienia na nowy byt prawny.

Nowa regulacja zacznie obowiązywać 3 miesiące od jego ogłoszenia. Prezydent podpisał ustawę w dniu 25 lipca 2018 r.

Prawnik

Tobiasz Gajda

tel. 603 457 900

Czytaj więcej

Ważne zmiany w prawie spadkowym obowiązujące od dnia 18.10.2015 r.

W dniu 18 października 2015 r. weszła w życie ustawa z dnia 20 marca 2015 r. o zmianie ustawy – Kodeks cywilny oraz niektórych innych ustaw (Dz.U.2015.539).
Wprowadzona została zmiana przepisów o odpowiedzialności spadkobierców za długi spadkowe. Od dnia 18.10.2015 r. obowiązuje zasada odpowiedzialności za długi spadkowe z dobrodziejstwem inwentarza (do wysokości wartości aktywów spadkowych).
W dotychczas obowiązującym stanie prawnym (do dnia 18.10.2015 r.), co do zasady jeżeli spadkobierca nie złożył w ciągu sześciu miesięcy od powołania do spadku oświadczenia o odrzuceniu spadku, dziedziczył wprost czyli przyjmował wraz z majątkiem pełną, nieograniczoną odpowiedzialność za długi spadkowe. Odpowiadał zatem za wszystkie długi spadkowe całym swoim majątkiem, nawet jeżeli ich wartość przekraczała pozostawiony przez spadkodawcę majątek.
Na skutek wprowadzonych zmian, brak oświadczenia spadkobiercy w przedmiocie przyjęcia lub odrzucenia spadku w terminie 6 miesięcy, oznaczać będzie przyjęcie spadku z dobrodziejstwem inwentarza, czyli z ograniczeniem odpowiedzialności za długi tylko do wysokości przejętego majątku (art. 1015 § 1 i 2 k.c.).

Ponadto wprowadzony został tzw. 'prywatny’ wykaz inwentarza. Ma on pełnić podobne funkcje jak obowiązujący już spis inwentarza. Przepis art. 1031[1] § 1 k.c. stanowi, iż spadkobierca, który przyjął spadek z dobrodziejstwem inwentarza, zapisobierca windykacyjny lub wykonawca testamentu mogą złożyć w sądzie albo przed notariuszem wykaz inwentarza. Wykaz inwentarza składany przed notariuszem zostaje objęty protokołem.
W pewnych sytuacjach pozwoli to zaoszczędzić koszty związane ze sporządzaniem spisu inwentarza przez komornika czy urząd skarbowy.

document-428338_1920

Radca Prawny

Alicja Kaszta

tel.: 608 436 324

Czytaj więcej